Łaty i kontrłaty jako alternatywa dla sztywnego poszycia dachu

​Podstawową konstrukcją dachu jest więźba, która wymaga dodatkowej warstwy nośnej. Wielu inwestorów uznaje sztywne poszycie za jedyną dostępną opcję. Alternatywą w dachach spadowych jest zastosowanie łat i kontrłat. Dzięki nim można stworzyć poszycie o wysokich właściwościach technicznych i użytkowych. Kontrłaty przybija się do krokwi, a następnie prostopadle do nich łaty dachowe. Wraz z folią wstępnego krycia są warstwą, na którą można nakładać dachówki, blachodachówki, gont lub płyty włóknisto-cementowe.

Wymagania dotyczące sztywnego pokrycia ​

​Sztywne poszycie standardowo stosuje się pod gont bitumiczny, papę lub blachę płaską. Czasem dekarze kładą je także na dachach krytych dachówkami o skomplikowanej bryle, ponieważ ułatwia do im bezpieczne poruszanie się. W zależności od pokrycia sztywne poszycie wykonuje się z płyt drewnopochodnych, sklejki wodoodpornej lub desek do łączenia na pióro i wpust. Jeśli nachylenie połaci nie przekracza 10-20o można wykonać je wraz z kontrłatami i łatami pod pokrycie profilowane. Są to drewniane listwy o przekroju kwadratowym lub prostokątnym. W ten sposób wzmacnia się sztywność więźby, a dach przygotowany jest na izolację papą. W pozostałych przypadkach lepiej zastosować konstrukcję z łat i kontrłat.

Znaczenie łat i kontrłat na poszyciu ​

​Kontrłaty występują najczęściej w przekroju 2,4 cm x 4,8 cm. Oddzielają pokrycie od warstwy krycia wstępnego i konstrukcji dachu, co zapewnia szczelność oraz odprowadzanie skroplin do okapu. Do tego tworzą szczelinę wentylacyjną, a także umożliwiają regulowanie nierówności na połaci. Prawidłowa konstrukcja dachowa powinna mieć przestrzeń wentylacyjną. Przybicie kontrłat wyrównuje linię górnej powierzchni belek tworzących płaszczyznę więźby dachowej. Łaty muszą być dostosowane do rozstawu krokwi, kąta nachylenia dachu, ciężaru pokrycia dachowego oraz strefy klimatycznej. Zalecenia dotyczące rozstawu można znaleźć w informacjach dołączonych przez producentów pokryć. Ostateczną decyzję o ich położeniu powinien podjąć projektant domu. Jeśli drewniane elementy będą znajdować się zbyt daleko od siebie lub za blisko, pokrycie może nie być odpowiednio dopasowane.